Het aantal comazuipers neemt af, las ik in deze krant. Mijn vrouw vindt echter dat ik en mijn vrienden nog steeds teveel drinken. De oorzaak van dit drankmisbruik ligt in onze studententijd. Destijds waren wij Koning Klant bij alle cafés die de stad maar telde. Op een bepaald moment waren wij van mening dat ons drankgebruik de spuigaten uitliep. Wij staken de koppen bij elkaar en besloten ons geslemp een halt toe te roepen middels het bijhouden van het aantal eenheden dat we per dag naar binnen sloegen. In speciaal aangeschafte ruitjesschriften berekenden wij niet alleen ons dagelijks drankgebruik, maar ook onze weekgemiddelden en maandgemiddelden. Een intensieve bezigheid, die samen met het drinken onze dagen aardig wist te vullen.
Helaas bracht deze administratie ons drankgebruik niet terug tot aanvaardbare proporties. Dat was echter niet de voornaamste reden dat we uiteindelijk besloten te stoppen met onze drankboekhouding. Op een bepaald moment constateerden we dat een van onze vrienden een opvallende terugval in zijn daggemiddelde had, iets wat onze argwaan opwekte. Waaraan dat bleek te liggen, ontdekten wij toen we bij hem op bezoek gingen. Werkelijk, ik heb nog nooit zulke grote wijnglazen gezien! Na vier glazen was de wijnfles al leeg!
De discussie laaide verder op toen we het aantal te berekenen eenheden per Belgisch biertje ter sprake brachten. Is een biertje van 14% nou één eenheid, of anderhalf of misschien zelfs twee? De vriend met de grote wijnglazen loste ons bittere meningsverschil op door een wijntje voor te stellen. Hij pakte drie bloemenvazen en schonk ze vol met heerlijke merlot. Eén eenheid noteerde hij in zijn schrift. En zo dronken we onze administratie ten einde.