Zaterdag en zondag trad ik op tijdens het taalfestival Dichter bij de Bar in Delft. In verschillende café’s en restaurants lieten dichters, poetry slammers, singer-songwriters en schrijvers hun teksten horen. Het was een prachtig evenement van Verzet de Zinnen.
Op zaterdag trok ik met schrijfster Lianne Collignon en de Belgische woordkunstenaar Jee Kast door Delft. Lianne las elk optreden een prachtig verhaal voor. Jee betoverde het publiek met zijn taaldansen. Ik las het eerste optreden een sonnet voor en een aantal columns. In de optredens erna droeg ik voor uit mijn romans Coma en Geen les meer.
Op zondag bewoog ik mij met Nederlands kampioen Slam Poetry Daan Zeijen en dichter José van Zutphen door de stad. Zes keer moesten we optreden – een vermoeidende taaltocht langs de kroegen van Delft.
Daan droeg zijn meeslepende slam gedichten voor, José haar gedichten uit het hart. Ik besloot de columns uit de Delftse Post voor te lezen. De dag kende twee hoogtepunten: de twee honden, het enige publiek, tijdens ons eerste optreden in café De Beierd en later op de dag het overschreeuwen van de mensenmassa in het overvolle Café De Sjees. Zonder microfoon. Maar het lukte ons! De mensen luisterden!
De enige toeschouwers tijdens ons eerste optreden op zondag.
Gelukkig kon ik ook genieten van de optredens van Sannemaj Betten (een vrouw van glinsterend kristal), Simon Mulder (die een fantastisch gedicht voorlas over de geschiedenis van de filosofie), Iris Penning (met mooie nieuwe nummers), Gert Vanlerberghe (die echt op de bar van Café De Oude Jan sprong), Roel Weerheijm (die elke zaal stil krijgt), Menno Olde Riekerink Smit (de organisator van het festival!) en Joz Knoop (gedicht voor mijn baas: “Vandaag ben ik wat later. Ik heb een kater”).