Nu de verkiezingen in aantocht zijn, verschijnen er opeens allerlei loslopende politici in Delft. Zo was er een vriendelijke meneer uit de Tweede Kamer die mij zomaar een kopje koffie op de markt aanbod en vroeg of ik wist waarop ik zou gaan stemmen. Tja, daar ging ons vlotte gesprek. Ik heb namelijk geen duidelijke politieke voorkeur, dat past niet bij mijn door twijfel gekleurde aard. Ik spaar graag de kool en de geit om conflicten te vermijden, zeg maar. Bij iedere verkiezing slaat daarom de paniek toe. Alle partijen hebben wel hun goede dingen, zeker nu ze met cadeautjes om zich heen smijten. Toch met 65 met pensioen, minder belasting, een lagere bijdrage in de zorg, meer geld voor het onderwijs, kortom alles wat de afgelopen jaren niet tot de mogelijkheden behoorde. Met al die geschenken zou ik wel op iedere partij willen stemmen, maar dat mag niet, want dan is je stem ongeldig.
Daarom heb ik mijn heil bij de kieswijzer gezocht, de redder in bange dagen, meende ik te hebben begrepen. Maar al gauw bleek hier weinig van waar. Na de eerste keer invullen bleek ik zeer linkse standpunten te hebben, na de tweede keer was ik een onversneden rechtse rakker en de derde keer leverde mij de partij Jezus Leeft op, en dat terwijl ik toch echt een overtuigd atheïst ben. Na twee flessen wijn probeerde ik het nog eens. Bij die poging leidden mijn antwoorden mij naar de partij van de Niet-stemmers, een club zonder verkiezingsprogramma die wil nooit stemmen in de Tweede Kamer. Geen gek idee, vond ik. Hoe minder loze beloftes, hoe beter. Inmiddels begon ik schik te krijgen in de stemwijzer.
Ik trok een derde fles wijn open en begon opnieuw. Na drie uur prutsen op de vreemd heen en weer bewegende toetsen plus een lekkere whisky als slotakkoord verscheen de kale kop van Robert Mugabe op het scherm. Nooit geweten dat die man meedeed aan de Nederlandse verkiezingen. Hij beloofde me dat ik al op mijn vierenvijftigste met pensioen mag en ieder jaar een gratis auto van het rijk krijg. Ook al een sinterklaas, dacht ik. Leuk, die verkiezingen, je wordt er bijna rijk van. Morgen ga ik de stemwijzer weer ter hand nemen. Misschien kom ik dan wel terecht bij Sylvana Simons van DENK, of nee, van artikel 1. Of was het nou 2? Ik ben benieuwd met welk cadeau zij mij wil verleiden.