Opleiding kiezen op je zeventiende

Dit is de periode dat veel jongeren een vervolgopleiding moeten kiezen. Ik geef het ze te doen. Jongeren weten tussen hun zestiende en negentiende vaak nog niet eens wie ze zelf zijn, laat staan dat ze een duidelijk beeld hebben van wat ze later willen doen. Ja, iets met mensen, of computers of reizen. Maar verder? Toch moeten ze een keuze maken uit honderden opleidingen, vaak met de meest fancy namen, bedacht door hippe marketeers. En daarvan moeten ze dan het liefst eentje kiezen waarmee ze later een kans op een baan hebben. Ik geef het u te doen. Mijn advies aan die jongeren is: volg je gevoel en kies wat je leuk lijkt. Want laten we wel wezen: doet u het werk waarvoor u bent opgeleid? Waarschijnlijk niet. Net als elke jongen wilde ik als klein kind piloot of politieagent worden. Die laatste gedachte bleef ik trouwens jarenlang trouw: na de middelbare school vroeg ik informatie aan bij de politieacademie, maar al bij het lezen van de folder zag ik in dat ik bij de sporttesten hopeloos door de mand zou vallen. Een echte De Jong is een Houten Klaas en geen rennende rechercheur.

Daarna meende ik dat ik een artiest was. Dus toog ik met een vriend naar de Toneelacademie om de selectieprocedure te doorlopen. Maar toen ik stond te wankelen op witte balletschoentjes, wist ik dat ook deze roeping niet voor mij in de wieg was gelegd. Ik ben tijdens die danse macabre inderdaad gevallen, tijdens een manmoedige poging een pirouette uit te voeren. De selectiecommissie stelde in niet mis te verstane woorden vast dat ik volkomen ongeschikt was voor het artiestenbestaan.

Vervolgens heb ik me ook maar ingeschreven bij Politicologie en Sterrenkunde. Een carrière als kamerlid of astronaut leek me ook wel wat. De jongensdromen in mij wilden maar niet doven. Uiteindelijk besloot ik dat leraar Nederlands mij op het lijf was geschreven. Maar al in het begin van mijn opleiding stelde ik vast dat de meisjes van Maatschappijleer leuker waren. Meteen veranderd van studie. Maatschappijleer geven, ja, dat was het!

En nu? Ben ik inderdaad die leraar geworden? Ja, ik heb even voor de klas gestaan, maar toen rolde ik door het toeval in de journalistiek en later in het communicatievak. En nu schrijf ik deze column.

Kiezen op je zeventiende, allemachtig, ik weet nog steeds niet wat ik wil.

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Columns

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *