Soms ben ik op een feest waar ik helemaal niet wil zijn. Of een saaie verjaardag. Een kinderfeestje – dat is het ergste wat er is. Ik ben aanwezig, maar zoek in gedachten naar een manier om zo snel mogelijk te ontsnappen aan de versierde ruimte. Maar ja, hoe doe je dat zonder ruzie te krijgen met de gastheer? Ik ga wel eens vaak en lang naar het toilet – soms wel een kwartier per keer waarin ik dan op mijn mobiele telefoon het laatste nieuws lees. Maar dat gaat toch opvallen. Moet jij niet eens een keer naar de dokter, krijg ik dan te horen. Bij binnenkomst meteen straf aan de drank gaan is ook een optie. Maar ja, dan ben je al snel het onderwerp van gesprek. Die Marcel is wel een drankorgel. Toch zielig voor zijn vrouw.
Dit weekend kreeg ik echter een nieuw idee in de schoot geworpen. In een achtertuin zat een man te vissen in het slootje dat het erf scheidde van het park waarin ik liep. Achter hem heerste de gezelligheid van bezoek. Drie vrouwen en twee mannen zaten met een glas in hun hand in de tuin geanimeerd met elkaar te praten. Op de tafel stonden lekkere hapjes en de barbecue wachtte op de het invallen van de avond. De visser had zich met norse blik teruggetrokken in het staren naar zijn dobber. Waarschijnlijk zat er niet eens aas aan het haakje.
Ik ga het ook eens proberen. Heb jij misschien een hengel voor me, zal ik de gastheer vragen. Of een luchtbuks? Misschien kan ik zo ontsnappen aan gezelligheid die ik niet gezellig vind. Of heeft u andere ideeën? Ik hoor ze graag!