Het gaat goed in 2017

Ik ben een blanke man van vijftig. Vroeger viel je daar niet mee op. Je verdween eigenlijk gewoon een beetje naar de stapel verloren gegane glorie, in de hoek van de kamer, naast de kattenbak en de stapel oude kranten. Het beste was al achter de rug en de rest van het leven bestond zo’n beetje uit het toeleven naar het welverdiende pensioen. Maar tegenwoordig sta ik als blanke vijftiger in het middelpunt van de belangstelling. Ik ben waarlijk hot! In alle media word ik opeens genoemd. Ik kan niet anders zeggen dat mijn zelfvertrouwen aardig gegroeid is. En het mooie is dat ik door al die media-aandacht een heleboel over mezelf leer. Zo schijn ik heel boos te zijn, heb ik inmiddels begrepen. Een gistend vat vol frustratie zelfs. Bovendien heb ik het gevoel dat er niet naar mij geluisterd word en ben ik ook nog eens van mening dat niemand mij serieus neemt. En ik ben bang, heb ik gelezen. Bang voor mijn toekomst, bang voor Nederlanders met een migratieachtergrond, bang voor de snelle veranderingen in deze wereld. Poeh, denk ik dan, karakterologisch valt dat allemaal niet mee. Blijkbaar is dat de prijs voor mijn nieuwe roem. Ik kan me dan wel voorstellen dat mensen zeggen dat ik deplorabel ben.

Het vreemde is echter dat dat ik helemaal niet boos ben, of bang, of verdrietig, of dat ik het gevoel heb ik dat ik in een land leef waarmee het helemaal de verkeerde kant opgaat. Integendeel, zelfs. Volgens mij gaat het uitstekend met Nederland. We zijn een van de vijf rijkste landen in Europa, de kwaliteit van onze gezondheidszorg is hoog en nergens ter wereld is het pensioen zo goed geregeld als bij ons. Bovendien zijn we ook nog eens een van de meest gelukkige bevolkingen ter wereld.

Een mooi rapportcijfer, denk ik zo, vooral omdat de kloof tussen rijk en arm in ons land zo’n beetje de kleinste ter wereld is. Ja, ik ben een blanke man van vijftig, maar ik kijk niet naar wat er allemaal mis is. Ik benadruk liever wat wij als bevolking wel allemaal voor elkaar gekregen hebben. Een van de meest vrije landen ter wereld opbouwen, bijvoorbeeld. Daar kunnen andere landen nog wat van leren. Ik stel voor dat we in 2017 vooral kijken naar wat er wel goed gaat. En laten we dat koesteren en uitbouwen. Het zal dan een mooi jaar worden, daar ben ik zeker van.

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Columns

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *